One Happy Island
Door: Valesca Felix
Blijf op de hoogte en volg Valesca
30 Januari 2014 | Aruba, Oranjestad
Speciaal voor alle vrienden, familie en de nieuwsgierige mensen heb ik mezelf ertoe gezet om jullie via deze weg op de hoogte te houden. Nu is schrijven niet mijn sterkste kant, dus verwacht er niet al te veel van. ;)
Vanaf morgen ben ik alweer een week op het eiland. Vorige week vrijdag stond ik nog afscheid te nemen van mijn vriendje op Schiphol en zat ik nog in het vliegtuig de uren te tellen hoelang het nog vliegen was. Ondanks het afscheid nemen van iedereen kreeg ik er ook weer iets moois voor terug, mijn familie. Waar ik al 2 jaar niet meer mee samen heb gewoond. Aangekomen op Aruba stonden mijn moeder en mijn zusje me met een grote glimlach op te wachten. Helaas is mijn vader nog in Nederland en komt hij zaterdag weer terug. Tussen het lopen en het vertellen door kon ik me niet voorstellen dat ik echt op Aruba was. Ik had eindelijk de grote stap gezet en werd dit dan toch mijn nieuwe thuis voor de komende tijd. De eerste paar dagen heb ik bij geslapen en geprobeerd een ritme te krijgen. Aangezien ik nog geen werk heb ben ik nog de hele dag thuis om nog lekker bij te komen en om alles op me te laten inwerken. Pas vanaf vandaag ben ik begonnen met de eerste dingen te regelen.
Vandaag zijn we bij de belasting geweest om me in te schrijven, wat vrij snel ging volgens mijn moeder. Waarom? Omdat je meestal een hele dag vrij zou moeten nemen om dit soort dingen te regelen. Er zouden zelfs rijen tot buiten kunnen staan alleen al om een kentekenplaat op te halen of om je rekeningen te betalen. Heerlijk in de volle zon en waar je het zweet zo langs je rug voelt lopen. Dan zat ons dat toch nog mee vandaag. Het volgende project was de gemeente. Maar na een tijdje te hebben gewacht kwamen we erachter dat ze op woensdagmiddag vrij hadden en dus gesloten waren. Daarom konden we maar beter naar huis gaan i.p.v. elkaar een high five te geven, omdat we dachten de drukte voor te zijn. Zoals ze zeggen zo moeder zo dochter, dat bleek vandaag wel.
Morgenavond ga ik voor het eerst kennis maken met het voetbalteam RCA. Ik kan al vanaf ik weet dat ik er naar toe moet nergens anders meer aandenken. Er zweven zoveel vragen in mijn hoofd. Hoe gaan ze reageren? Hoe spelen ze? Ben ik wel goed genoeg? Het zijn en blijven toch vrouwen, hun oordeel ligt al klaar haha.. Alles wat nieuw voor me is vind ik maar spannend. Het niet weten wat er gaat komen. Ik kijk toch liever eerst de kat uit de boom en wacht rustig af tot dat ik er zeker van ben, maar helaas ben ik 21 jaar en zal ik me er toch langzamerhand eens overheen moeten zetten. Dus ga ik er morgen maar het beste van maken en zal ik jullie laten weten hoe het is gegaan.
Zo! Nu heb ik jullie denk ik wel lang genoeg verveeld en ik ga zo mijn oogjes dicht doen. Bij jullie is het nu 02:39 en bij mij 21:39, blijft toch wennen dat tijdsverschil. Duim voor me morgen en jullie horen nog van me.
Ayoooooo dushi's. <33333
Vanaf morgen ben ik alweer een week op het eiland. Vorige week vrijdag stond ik nog afscheid te nemen van mijn vriendje op Schiphol en zat ik nog in het vliegtuig de uren te tellen hoelang het nog vliegen was. Ondanks het afscheid nemen van iedereen kreeg ik er ook weer iets moois voor terug, mijn familie. Waar ik al 2 jaar niet meer mee samen heb gewoond. Aangekomen op Aruba stonden mijn moeder en mijn zusje me met een grote glimlach op te wachten. Helaas is mijn vader nog in Nederland en komt hij zaterdag weer terug. Tussen het lopen en het vertellen door kon ik me niet voorstellen dat ik echt op Aruba was. Ik had eindelijk de grote stap gezet en werd dit dan toch mijn nieuwe thuis voor de komende tijd. De eerste paar dagen heb ik bij geslapen en geprobeerd een ritme te krijgen. Aangezien ik nog geen werk heb ben ik nog de hele dag thuis om nog lekker bij te komen en om alles op me te laten inwerken. Pas vanaf vandaag ben ik begonnen met de eerste dingen te regelen.
Vandaag zijn we bij de belasting geweest om me in te schrijven, wat vrij snel ging volgens mijn moeder. Waarom? Omdat je meestal een hele dag vrij zou moeten nemen om dit soort dingen te regelen. Er zouden zelfs rijen tot buiten kunnen staan alleen al om een kentekenplaat op te halen of om je rekeningen te betalen. Heerlijk in de volle zon en waar je het zweet zo langs je rug voelt lopen. Dan zat ons dat toch nog mee vandaag. Het volgende project was de gemeente. Maar na een tijdje te hebben gewacht kwamen we erachter dat ze op woensdagmiddag vrij hadden en dus gesloten waren. Daarom konden we maar beter naar huis gaan i.p.v. elkaar een high five te geven, omdat we dachten de drukte voor te zijn. Zoals ze zeggen zo moeder zo dochter, dat bleek vandaag wel.
Morgenavond ga ik voor het eerst kennis maken met het voetbalteam RCA. Ik kan al vanaf ik weet dat ik er naar toe moet nergens anders meer aandenken. Er zweven zoveel vragen in mijn hoofd. Hoe gaan ze reageren? Hoe spelen ze? Ben ik wel goed genoeg? Het zijn en blijven toch vrouwen, hun oordeel ligt al klaar haha.. Alles wat nieuw voor me is vind ik maar spannend. Het niet weten wat er gaat komen. Ik kijk toch liever eerst de kat uit de boom en wacht rustig af tot dat ik er zeker van ben, maar helaas ben ik 21 jaar en zal ik me er toch langzamerhand eens overheen moeten zetten. Dus ga ik er morgen maar het beste van maken en zal ik jullie laten weten hoe het is gegaan.
Zo! Nu heb ik jullie denk ik wel lang genoeg verveeld en ik ga zo mijn oogjes dicht doen. Bij jullie is het nu 02:39 en bij mij 21:39, blijft toch wennen dat tijdsverschil. Duim voor me morgen en jullie horen nog van me.
Ayoooooo dushi's. <33333
-
30 Januari 2014 - 16:15
Joelle:
Fijn om dit allemaal te lezen lieve,
heel veel succes morgen.
Jou kennende komt dat wel helemaal goed!
Gewoon jezelf zijn, en je dromen volgen.
I follow you,
xxxxxxxxxxxxxx -
30 Januari 2014 - 19:46
Linzevloaj:
Ik ben trots op jou moppie! X -
30 Januari 2014 - 20:31
Manuela:
Niet goed kunnen schrijven??
Ik geloof dat iedereen echt wel gelijk een beeld er bij heeft!!
Dat voetballen komt echt wel goed!!
;-))))). Xxx -
30 Januari 2014 - 21:12
Janice:
Wat is het allemaal spannend de nieuwe dingen die op je pad komen, maar ik heb er vertrouwen in dat het goed gaat komen met je.
Heel veel succes morgen lieverd!!
Geloof in jezelf, jij kunt dit.
Fijn om dit even te lezen, en ga me zeker de tijd nemen om dit te blijven doen.
Ik verheug me al op je nieuwe bericht.
Dikke kusjess en veel liefs xxxxx -
30 Januari 2014 - 21:57
Danny:
Goh wat een verhaal zeg. Ik weet dat het jou heel veel kracht heeft gekost om deze stap te zetten. En dat geld nu zeker voor Robin. Ik ben erg trots op jullie. Zeker dat hij jou dit gunt.
Xxx -
31 Januari 2014 - 10:42
Theo Felix:
hoi valesca, goed geschreven meid ga zo door ik verheug mij op het volgende bericht xxxxx sj en th
-
31 Januari 2014 - 12:07
Ineke:
Super leuk om te lezen!! Verheug me op op je nieuw verhaal! Leefs, xxxx -
31 Januari 2014 - 23:35
Robin:
De twijfel, de twijfel die zo onnodig is. Alles wat je doet, doe je goed, dus geloof in jezelf. Zoals ik je al een aantal keren heb verteld, maakt het in het voetbal niet uit wie je bent. Laat gewoon lekker je maatje 38.5 spreken, dan accepteren ze je al snel zoals je bent.
Iedere dag zijn er nog momenten waarop ik denk, wat was het toch een genot om kleine dingen samen te doen. Gelukkig zijn deze kleine dingen nu de momenten waarop ik extra aan je kan denken, nog meer dan dat ik al doe!
Ik ben zo ontzettend trots op jou! dikke poen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
