One Happy Island 2.0

Er is weer een nieuwe week voorbij dus weer genoeg te vertellen, Enjoy.

Vorige week ben ik geëindigd met mijn zenuwen en onzekerheid voor het voetballen. Na weer een week verder te zijn, heb ik ondertussen al 2 trainingen erop zitten. Achteraf is het allemaal zo makkelijk praten. Als ik nu terug kijk op hoe ik me gevoeld heb die dag denk ik bij mezelf waarom?! Alleen maar goed natuurlijk dat het me niet is tegen gevallen. Voetballen is erg belangrijk voor me en het is ook nog eens een uitlaatklep. Die avond bij RCA aangekomen was ik een van de eerste, kan ook niet anders, ik ben en blijf een Hollander. Wij komen liever een half uur te vroeg dan 5 minuten te laat. Langzaam aan zag ik de groep steeds groter worden en waren ze zo goed als compleet. Nadat sommige dames zich hadden voorgesteld kreeg ik een tenue in mijn handen geduwd van Milly (Teamcaptain). Ik moest me omkleden, want ze hadden een fotograaf op bezoek. Hij ging de team foto's maken. De moed die ik had, zonk me letterlijk in de schoenen. Iedereen kreeg een plaats aangewezen en omdat ik 1.80 lang ben (dus een van de langste) moest ik achteraan staan, Hè wat jammer! In mijn hoofd was ik me al aan het bedenken hoe ik het beste kon kijken, moest ik nou serieus kijken? Moest ik lachen? Op de foto is te zien dat ik er nog niet helemaal uit was wat het ging worden. Om een lang verhaal kort te maken, het was een hele leuke training en de dames hebben me erg goed opgenomen in het team, de klik was er direct. Gewoen de veuj loate spreke, dat is 't belangriekste, de wijze woorden van Robin.

Maandag zijn we bij de gemeente geweest die overigens wel open was nu. Dus met veel goede moed liepen we naar binnen. Trekken een nummertje en wachten maar. Je kan het vergelijken met alle andere gemeentes, je trekt een nummer en op het scherm boven je verschijnt steeds een nieuw nummer en loop je naar de aangewezen balie. Na toch wel een klein uurtje te hebben gewacht zijn we aan de beurt. Nadat Manuela 3x uitgelegd had wat we kwamen doen kreeg ik een papiertje voor me dat ik moest invullen. Voordat we het in de gaten hadden was de mevrouw die ons 'hielp' weg. Af en toe zagen we haar met papieren in haar handen langs lopen met dat Ohzo ongemakkelijke loopje, dat loopje kent iedereen wel. De 'ik ben druk bezig, maar wil geen oogcontact maken, omdat ik niet zeker weet wat ik aan het doen ben loopje'. Na 15 tot 20 min te hebben gewacht kwam ze met het nieuws dat ik me nog niet kon inschrijven. Altijd leuk om te horen als je van 7:00 u wakker bent, een hekel hebt aan ochtenden en al helemaal aan ochtendmensen. Dus zit er niks anders op en gaan we het morgenvroeg weer opnieuw proberen.

Zaterdag zijn we pap van het vliegveld gaan halen. Hij was weer terug na 2 weken Nederland. Wat heel apart was, want meestal staat hij mij op te wachten in Aruba. Nu waren de rollen omgedraaid. Helaas was dit maar voor 1 avond en moest hij zondag weer naar Curaçao. Gelukkig maar voor een weekje dus vrijdag is die er weer en zijn we voor een langere tijd weer samen! Ook heeft Zayra deze week testdagen gehad voor haar atletiek. Zayra zit in de pré-selectie van Aruba, die testdagen zijn er om te kijken waar je goed in bent en of je goed genoeg bent voor de selectie. De onderdelen waren: Balwerpen, sprinten, kogelstoten, verspringen, hoogspringen, hordenlopen en lang (1000m) lopen. Op dit gebied lijken wij erg veel op elkaar. Over alles onzeker zijn en kapot gaan van de zenuwen. Laten we het er maar op houden dat het gezonde spanning is. Ondanks al die onzekerheid heeft ze het prima gedaan. Bij de onderdelen die ze leuk vond zag je dat het vanzelf ging en bij de onderdelen die ze minder leuk vond had ze iets meer moeite. De uitslagen weet ik nog niet, maar hoe dan ook ben ik erg trots op haar. Ze is in die 2 jaar zoveel gegroeid en zo snel een grote meid geworden dat ik het fijn vind om weer alles live te kunnen mee maken!

Ik heb weer genoeg getypt voor de komende week en ga de binnenkant van mijn ogen eens goed bekijken. Slaap lekker allemaal en tot volgende week.

XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX